Tijdens de zomermaanden van 2019 mocht Parket Seye een nieuwe parketvloer plaatsen op de scène van het Concertgebouw op ’t Zand in Brugge. 1150 m² plankenvloer in amper zes weken. Het was keihard doorwerken, maar het resultaat mag gezien zijn!
“Eigenlijk had ik voor aanvang van dit project geen ervaring met overheidsopdrachten,” vertelt Franky De Smet van Parket Seye uit Oudenburg. “Meer zelfs, ik heb speciaal een erkenning als aannemer voor overheidswerken moeten aanvragen om mee te kunnen dingen naar deze aanbesteding. Gelukkig raakte dat heel snel in orde – we voldeden aan alle voorwaarden – en we haalden de opdracht binnen.”
Zwaar beproefd
Parket Seye kreeg de taak om van midden juni tot einde juli de oude scènevloer op te breken en een gloednieuwe vloer te plaatsen. De deadline moest absoluut gehaald worden, want begin augustus gingen de voorstellingen weer van start.
“Een scènevloer is niet te vergelijken met een traditionele parketvloer,” vervolgt Franky De Smet, “zelfs niet met een veelbelopen vloer zoals in een horeca-omgeving. Op de scène wordt de plankenvloer zeer intensief gebruikt. Iedere week vinden er verschillende voorstellingen plaats. Dat betekent dat er ook telkens een decor moet opgebouwd en afgebroken worden. En daarbij ziet de vloer flink af. Er zijn niet alleen de materiaalkoffers die men heen en weer rolt, op de scène staan ook zeven torens van elk 1,5 ton, die gebruikt worden om decorstukken, doeken en gordijnen aan op te hangen. Ook die torens worden constant heen en weer gereden over de vloer. Je begrijpt dus dat de planken zwaar belast worden. De vloer die op de scène lag, was slechts 16 jaar oud, maar hij was helemaal uitgeleefd.”
Race tegen de klok
Met een ploeg van 6 à 8 parketteurs in amper zes weken een vloer van 1150 m² plaatsen, die bovendien ook nog eens propvol technieken en technische hoogstandjes zit, het was een echte race tegen de klok. En dus werd vooraf goed nagedacht over de planning van de werken en de logistiek.
“Gelukkig konden we gebruik maken van de infrastructuur die in het Concertgebouw aanwezig was. Zo was er bijvoorbeeld een grote goederenlift waar we zelfs een volledige container mee naar binnen konden brengen. Dat kwam handig van pas bij het uitbreken van het oude parket. De oude planken gingen rechtstreeks de container in en vertrokken meteen naar een biomassacentrale. Snel en efficiënt. Maar ook bij de opbouw van de nieuwe vloer bewees die lift haar nut.
Eerst hebben we de houten kepers die de scènevloer moeten dragen, hersteld en verstevigd. Vervolgens hebben we een onderparket geplaatst, bestaande uit OSB-platen. Daar bleek die lift opnieuw een grote hulp. We lieten de platen gewoon per container aanrukken. Over de werkwijze bij de plaatsing was bovendien goed nagedacht. We hebben eerst een centraal middenpad geplaats, waarna verschillende ploegjes van 2 -3 personen in iedere richting verder werkten. Zo hinderden we elkaar niet en breidde de bruikbare oppervlakte als een olievlek in alle richtingen uit.
Op die OSB-platen hebben we dan de eigenlijke vloer gelijmd en genageld. We kozen voor een plankenvloer in Oregon Kroon (Douglas) eerste keus. Die houtsoort is ietsje zachter dan eik, maar ze is tegelijk ook een beetje veerkrachtiger. Wanneer ze ingedeukt wordt door een zware belasting, zal het hout na verloop van tijd weer zijn oorspronkelijke vorm aannemen. Iets wat bij eik niet het geval is. Gezien de zware belastingen op het podium was dit een belangrijk element in de keuze van de houtsoort. We gebruikten 9 cm brede massieve parketplanken tot wel 8 meter lang, met een dikte van 9 mm. Met lijm van Stauf werden de planken verlijmd en nadien vernageld. Nadat we de planken opgeschuurd hadden met Spider-schuurmachines van Alvaket, hebben we de vloer nat gedweild. Daardoor zetten de poriën van het hout zich open. Vervolgens werd parketolie aangebracht. In de aanbesteding stond vermeld dat de vloer zo donker mogelijk moest zijn, daarom kozen we voor de ‘Charcoal’ olie van Rubio Monocoat.”
